سبک حسابرس و قابلیت مقایسه صورت های مالی

اصطلاح سبک حسابرس برای مشخص کردن مجموعه ای منحصر به فرد از قواعد کار داخلی هر موسسه حسابرسی ونیز برای تفسیر و بکارگیری استانداردهای حسابداری و همین طور اجرای استانداردهای حسابرسی بوسیله کارکنان آن ها دررسیدگی به صورت های مالی صاحبکاران استفاده می شود. سبک حسابرس بر این مطلب دلالت دارد که دو شرکتحسابرسی شده بوسیله حسابرس مشابه، مشمول سبک حسابرسی مشابهی بوده و احتمال بیشتری وجود دارد که سودهای ایندو شرکت نسبت به دو شرکتی که توسط دو موسسه حسابرسی متفاوت حسابرسی شده اند، قابلیت مقایسه بالاتری داشتهباشند.نمونه آماری تحقیق متشکل از 36 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سال های 08 تا 19 بوده است.آزمون ها بر اساس جفت شرکت صورت گرفته و مجموعاً از 4644 جفت شرکت به عنوان مشاهدات استفاده شده است. درتحقیق حاضر از روش همبستگی و رگرسیون چند متغیره استفاده شده و آزمون فرضیات به کمک تحلیل رگرسیون صورتگرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد صاحبکاران سایر موسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی در سال وصنعت مشابه از شباهت های بیشتری در ساختار سود و اقلام تعهدی در مقایسه با صاحبکاران سازمان حسابرسی برخوردارهستند. بعلاوه صاحبکاران یک موسسه حسابرسی)غیر از سازمان حسابرسی( شباهت های بیشتری را با یکدیگر از نظرساختار سود و اقلام تعهدی در مقایسه با غیر صاحبکاران آن موسسه حسابرسی نشان می دهند.در نهایت یافته های پژوهشنشان می دهد سبک حسابرس بر قابلیت مقایسه صورت های مالی موثر بوده و برای دستیابی به قابلیت مقایسه، علاوه بر نیازبه وجود استانداردهای حسابداری یکنواخت، حسابرسان نیز دارای نقش با اهمیتی هستند.